.
.
.
.
.
Fotoğraf
Üzerine
1973-77
Susan
Sontag
(Çev.
Reha Akçakaya), Altıkırkbeş Yayınları, 1993 İstanbul
İçindekiler:
Platon’un
Mağarasında 15
Fotoğraflardan
Amerika’ya Puslu Bir Bakış 39
Melankoli
Nesneleri 63
Görmenin
Kahramanlığı 97
Fotoğraf
Müjdeleri 125
Görüntü
Dünyası 159
Kısa
Bir Aktarma Seçkisi 189
Platon’un
Mağarasında
17
...
fotografik girişimin en görkemli sonucu, bize tüm dünyayı
kafalarımızın içinde -bir görüntüler seçkisi olarak-
tutabileceğimiz duygusunu uyandırmasıdır.
23
Fotoğraflar
bir yandan insanlara gerçekdışı bir geçmişin hayali sahipliğini
verirken, diğer yandan da insanların içinde güvensiz oldukları
boşluğa sahip olmalarına yardım eder. Böylece fotoğraf, modern
etkinliklerin en tanımlayıcılarından biriyle, turizmle ard arda
yürür. Çok sayıda insan tarihte ilk kez düzenli olarak alışık
oldukları çevrenin dışına kısa süreler için geziye
çıkıyorlar. Yanına bir fotoğraf makinası almadan zevk için
gezmekse kesinlikle çok garip bir davranış sayılır. Fotoğraflar
gezinin yapıldığının, programın yürütüldüğünün,
eğlenildiğinin su götürmez kanıtlarını sağlar. Fotoğraflar
aile, dostlar ve komşuların bulunmadığı yerlerde yürütülen
tüketim dizilerini belgeler.
24
Deneyimi
doğrulamanın bir yolu olan fotoğraf çekme, aynı zamanda
-deneyimi fotojenik olanı aramayla sınırlayarak, onu bir
görüntüye, bir anı eşyasına çevirerek- deneyimi reddetmenin
bir yoludur. Gezmek, fotoğraf biriktirmek için bir strateji haline
gelir. Fotoğraf çekme etkinliğinin kendisi rahatlatıcıdır ve
gezi sırasında şiddetlenebilecek olası genel yön kaybetme
duygularını yatıştırır. Turistlerin çoğu, karşılaştıkları
her dikkate değer şeyle kendileri arasına fotoğraf makinasını
koyma zorunluluğunu hissederler. Başka bir tepki göstermekten emin
olamadıkları için fotoğraf çekerler. Bu hareket deneyime bir
biçim verir: dur, bir fotoğraf çek ve yoluna devam et. Bu yöntem
özellikle amansız bir iş ahlağıyla kötürüm olmuş insanlar
-Almanlar, Japonlar ve Amerikalılar- için çekicidir. Bir fotoğraf
makinası kullanmak, iş hastasının tatildeyken çalışmamasından
ve eğleniyor olma gerekliliğinden kaynaklanan huzursuzluğunu
yatıştırır. Bu insanlar işin dostça taklidi olan bir şey
yapabilir, fotoğraf çekebilirler.
Fotoğraf
bugün bir şeyi yaşamanın, katılım görüntüsü vermenin en
temel araçlarından biri haline gelmiştir. Tam sayfa bir reklamda,
biri dışında hepsi şaşkın, heyecanlı ve huzursuz görünen
küçük bir insan topluluğu bize doğru bakıyor. ... reklam
yalnızca altı sözcükten oluşuyor: “Prag... Woodstock...
Vietnam... Sapporo... Londonderry... LEICA.” Yıkılmış umutlar,
gençlik maskaralıkları, sömürge savaşları ve kış sporları
hep birbiriyle aynı -fotoğraf makinası bunların hepsini eşit
kılmıştır. Fotoğraf çekmek, dünyayla kurulan ve tüm olayların
anlamını aynı düzeye getiren kronik röntgenci bir ilişki
getirmiştir.
25
Fotoğraf
çekmek esas olarak bir müdahale etmeme edimidir. Benzin tenekesine
uzanan Vietnamlı rahip ve bağlanmış bir işbirlikçiyi süngüleyen
Bengalli gerillanınki gibi çağdaş haber fotoğrafçılığının
anılardan silinmeyen darbelerindeki dehşetin bir bölümü de,
fotoğrafçının bir fotoğrafla bir yaşam arasında seçme şansı
olduğunda fotoğraflamayı seçmesinin ne denli akla yakın hale
geldiğini fark etmemizden kaynaklanır. Müdahale eden insan
fotoğraflayamaz; fotoğraflamakta olansa müdahale edemez.
26
[Fotoğraflama
edimi] Tıpkı cinsel röntgencilik gibi üstü kapalı olarak,
sıklıkla da açık açık, meydana gelmekte olanı devam etmeye
özendirmenin bir yoludur. Bir fotoğraf çekmek demek, olduğu gibi
her şeyle, değişmeden kalan (en azından iyi bir fotoğrafı
çekilene kadar) status quo’yla
ilgilenmek, bir konuyu -ilginç ve fotoğrafını çekmeye değer
kılan her şeyle suç ortaklığı içinde olmak demektir.
.
.
.